En wie is dan die San Blas in wiens straat wij wonen?? Ik vond dat ik dat toch op zijn minst moest uitzoeken (als goed Katholiek...).
Om te beginnen kennen wij hem in Nederland als Sint Blasius, en verder is de heiligman ook bekend als Blaise (GB), Biagio (I) of Blase (F).
Hij is niet alleen een heilige in de Rooms Katholieke Kerk maar ook in de Oosters Orthodoxe Kerk. Zijn naamdag is 11 februari in de orthodoxe kerk en 3 februari in de katholieke kerk.
Overigens is dat hier helaas geen feestdag, dat zou wel al te toevallig wezen. Om vrij te hebben op een naamdag van een heilige
moet deze de beschermheilige (ook wel patroon) van de stad zijn waar je werkt. Zo hebben we hier in Madrid vrij op 15 mei omdat dat de naamdag is van de patroon van
Madrid: San Isidro (Sint Isidorus). En dan heeft dus alleen de stad Madrid vrij.Goed, terug naar onze Sint Blasius. Er is niet veel over hem bekend anders dan door latere legenden. Hij zou een arts zijn geweest en de bisschop van de Armeense stad Sebaste. Hij leefde in een grot bij de berg Argeus waar hij hij mensen en dieren genas. Volgens de legende kwamen zieke dieren uit hun zelf bij hem maar stoorde ze hem nooit als hij aan het bidden was.
Het schijnt dat hij aan een vreselijke marteldood gestorven is (vermoedelijk circa 316). Dat zat namelijk zo. Agricola, gouverneur van Cappadocia, kwam naar Sebaste om de Christenen te vervolgen. Zijn jagers trokken de bossen van Argeus is om wilde dieren te vangen voor de spelen in de arenas (het volk moest vermaakt blijven worden natuurlijk). Toen zij bij de grot van Blasius kwamen zagen zij veel dieren die wachtten op behandeling. Omdat Blasius in gebed was werd hij accuut gearresteerd, en eenmaal bij Agricola gebracht probeerde deze hem van zijn geloof af te praten. Omdat dat niet lukte moest Blasius het gevang in waar hij gewoon doorging met het toedienen (sacramenten) en genezen van medegevangenen. Zo redde hij ook een kind dat bijna stikte door een visgraat in de keel; dit leidde tot de hedendaagse gewoonte om kelen te zegenen op de feestdag van Blasius. Uiteraard werd een en ander niet gewaardeerd door Agricola en werd Blasius in een meer geworpen zodat hij zou verdrinken.
Blasius bleef echter op het
water staan en hij nodigde zijn gevangenemers uit om de macht van hun goden te bewijzen door ook over het water te lopen; zij verdronken allen.
Toen was de maat natuurlik vol voor Agricola en eenmaal aan land terug gekeerd, werd Blasius met wolkammen geslagen tot zijn vlees letterlijk van zijn lijf scheurde (hierdoor is hij beschermheilige van de
wolwerkers geworden) en tenslotte onthoofd. Geen prettig einde dus.De cultus rond Blasius nam een hoge vlucht in de elfde en twaalfde eeuw in zowel de Westerse als de Oosterse kerken. Hij is een van de Veertien heilige helpers.
Blasius is dus vooral bekend als de beschermheilige van hen die lijden aan keelaandoeningen. Binnen de Katholieke kerk wordt in veel parochies wel de Blasiuszegen gegeven, waarbij de priester of de diaken twee - tijdens Maria Lichtmis gewijde -kaarsen kruiselings voor iemands keel houdt. Blasius is ook de beschermheilige van de stad Dubrovnik waar hij bekend staat als Sveti Vlaho. In Engeland staat hij bekend als patroon van de wolwerkers. Verder zijn de kerk in het Zeeuwse Heinkenszand en de kathedraal van het Duitse Braunschweig aan hem gewijd.